Çarşamba, Nisan 15

Ateşkes..

Kendimi bildim bileli ewimden şikayet ediyrm.. hatta abarttım son zmnda desideroya anlatmştm ne war ne yoksa.. öncesinde edi biliodu bitek.. babamın gırtlağına atıldığım gün kendimi ewden dışarı attığımda kendimi kapısında bulmuştum.. sanırım o gün bütün bu problemlerin boyutunu öğrenmişti.. desideroya da sanırım yalnız kaldğm ama bzmkiler tarafndan sınır tanımayıp telden tamgaz orda yaşanan problemlerle eksiksz bi şekilde telde taciz edildğmde dayanamayp anlatmştm. hatta ozmn konuşmuodk, mersindeki o sürtük çıkmıştı ortaya yere batasıca.. bianda balkonda oturuokn onu aramştm.. açar açmaz ztn trip atmıştı.. o nie bana trip atıodu peki bak onu hatırlayamıom bitürlü.. şerefsiz yaa, boynuzu o takmıştı, tribi de ben yemiştim üstüne.. aman işte bianda ağlamaya başlamştm.. anlatmak istemştm de işteydi, montaj yapıodu arıcam demişti.. araynca gel demiştm de kaltak izin wermio demişti.. o sinirle başlamıştım ona bağırmaya, ağzıma ne geliosa saymıştm, snr o hırsla bzmkileri anlatmıştım.. bi yandan ağlıodm bi yandan bağırıodm.. yrm saati geçen bi süre sonunda bianda dicek herşeyi dökmştm içimden.. sanki btn zehri akıtmıştım da ne zmndr ilk kez nefes alabiliodm.. okdr hafifledm, kapadm teli.. o günden snr birkez de adaşa anlatmıştım bööle efkarlı bi gece facebooktan içimi dökerkene..

Herşeymin nedeni olarak ailemi suçlarm.. kendimi bildğmden beri babamla annem döwüşür.. ben küçükkken çok abartmışlığı war, kawga ettiklerini ilk keşfettiğim olayda sandalye fırlatmıştı anneme.. ööle bööle kawga yani.. bi ring eksik ewde.. hani musluk su akıtır dwmlı ama farkında olmazsn.. snr bigün bianda damlanın o dwmlı çıkardığı tıp tıp sesini farkedince istemesende onu dinlerken bulursn kendini.. çıldırırsın adeta ama engel olamazsın kendine, dwmlı kulağın musluktadır.. artık her damlanın düşüşünü duyarsın.. buda onun gibi bişi oldu.. bikere gördm ya, beni deli gibi tırstırsa da, duymak görmek istemesem de dwmlı kulaşım salonda oldu, her tartışmayı duydm, gördm.. ztn 5. ye kdr dayanabildm, snr ilk sinir krizimi geçirdm.. tabi büyüdükçe, sadece kendi çapımda delirmekle kalmadım, bnm de genler mutasyona uğradı delirdim iicene.. ztn okdr asabi bişeye dönüştüm ki çewremdeki herkes ne mal olduğumu bilio we dellendirmemek için çzel çaba harcıo.. tanımayanlar da ztn bi 5-10 dk snr tabanları yağlıo.. ne anlatcaktm ben yaa.. haa, işte hep ailemi suçlarm.. daha doorusu suçlamak değil.. onların suçlu olduğunu bilirim.. babam ariza tamam anladınız.. annem de tabi böyle yaşamanın sonucu çok sinirli, depresif bi hale döndü.. eskiden anlamazdm, annemi sdc otorite görürdm, sinir olurdum.. hatta nefret ederdm.. edermşm daha doorusu.. ona kırılabileceğimi bile hayal edemiyrm şimdi ama küçükken günlüğümde küfretmişim ona.. hatta almak için delirdğm, we onun bana gizlice hediye aldığı günlüğe.. hiç affettiremedm kendimi bu yüzden.. eskiden dwmlı yüzüme wururdu, keşke artık demese diodum da.. şimdi unutmuş ayağı çekse de daha zr gelio.. kimi zmn diyrm keşke yüzüme wursa bağırsa çağırsa.. en azından ozmn daha az suçlu hissediodm.. neyse işte, en son ben adamın boğazın atıldığımda kadının kendine bi güweni geldi.. tabi ben de tam sıyırdım o noktadan snr.. herşeymn suçlusu onlar.. bukdr arıza oluşumun.. bukdr yalnızlığa düşkünlüğümün, yıllardır geçmeyen depresyonumun, piyasadaki btn antidepresanları kullanmamın buna rağmen hala doyamamamın, üniwersite hayatmn içine edişimin, ewden ayrılamayaşımın, desiderodan ayrılışımın, erkeklerden bukdr tiksinmemin, kendime ait bi gelecek hayal edemeyişimin, aile kawramından bukdr uzaklaşmak istememin..herşeyimin, btn hayatmn içine edişimin tek sorumlusu onlar..

Ama puCCa'nın aile geçmişini okuduğumda bian durdum düşündm.. tamam lan babam adi pislik olabilir, tamam belki dikişlik değildi ama ben de hala tadı damağımda kalan o dayak acısını tattım, üwey bitane tarafından taciz edilmesem de öz babamdan nefret ettim, tiksindm, boğazına atıldm, sonrasında o anı tekrar kafamda yaşadğmda öldürdüğümü hayal ettim belki ama en azından bnm annem wardı.. yani ne yaşarsa yaşasın, hep görmeyeyim duymamayım diye sakladı, saklamaya çalıştı.. gizli gizli ağladı, ama benden hiçbişeyi esirgemedi.. ondan yana hiçbirşeym eksik kalmadı.. hatta kimse anne konusunda bnm kdr şanslı olmadı.. annem, dostum, sewdiğim herşeym oldu.. kimilerinin hayali, bnm hayatımmış.. hatta aileme nefretimden, onları cezalandırmak için elimin tersiyle ittiğim bi hayat.. sewgili PuCCa, sen o anlattığın anneyi bile affedebildiysen, ben kim oluyrm da neyden şikayet edebiliyrm.. ben olan hiçbirşeyi affetmiyrm, ama sahip olduğumun kıymetini anladm.. hem çok şükür, artık bu bi gıdım canımla bile adama gün yüzü göstermiyrm.. adamın zewali oldm resmen... ben de, annem de rahat nefes almaya başladk.. gözünü sewdğm adalet.. sen ne müthiş bişeysn..

p.s. Genlerimin mutasyona uğradığı konusundaki düşüncenmde ciddiyim.. hiçbir insan ewladının bnm kdr asabi olabileceği genetik kodla dünyaya gelmesine imkan yok.. bukdrı anca mutasyon sonucu olur.. İnanmıyorsanız ahanda ispatı :)

0 kişi söz istedi:

Yorum Gönder