eski kaşardan tost, eski aşktan dost olmaz..

"Arkadaş kalalım..." sözü, her ayrılık konuşmasının bir numaralı süsüdür. Üstelik insanlar bunu yetişkin olmakla, olgun olmakla da özdeşleştirir oldu. Bana sorarsanız kazın ayağı öyle değil. Eski sevgilinizi hayatınızdan çıkarmadan normal bir yaşam sürdüremezsiniz. İki dakika delikanlı olmak lazım hayatta. Ayrılıklar genellikle pek eğlenceli şeyler değildir ve çoğu zaman kanlı geçer. Köprüler atılır, cephanelikler uçurulur, eşyalar kolilere doldurulur, mektuplar kuryeyle geri yollanır v.s. Elimizde genellikle bir kalp kıran, bir de kalbi kırılan vardır. Kalp kıran taraf, uzun zamandır ağzından çıkarmaya çalıştığı bakladan kurtulmanın sevinciyle alemlere tsunami misali akarken, kalbi kırılan ise haftalar, aylar boyunca acılara boğulur, arkadaşlarının beynini ütüler, ailesiyle yaşıyorsa aile fertlerinin sinir sistemlerini zedeler. Birlikte bir sürü güzel şey paylaştığınız biriyle ayrılmak çok zor iştir nitekim.

Bu arada ayrılık konuşmalarının hemen hemen tamamında "hayatından çıkmak istemiyorum", "arkadaş kalabilir miyiz", "sen mükemmel bir insansın, seni kaybetmek istemem" gibi dünya populasyonunun hemen hemen tamamı tarafından kullanılmaktan aşınmış laflar sarf edilir. Bunlar bazen karşındaki kendini iyi hissetsin diye başvurulan titrek iyi niyet sözleri, bazen son derece içten gelen birer dilek, bazen de terk edilen kişinin sağladığı her türlü avantajdan bir şekilde faydalanmaya devam etmek için sapılmış yan yollardır. Ama gerçekte insan eski sevgilisiyle arkadaş kalamaz. Kırılan kalplerin daha çok parçalanması için söylenecek bır cümle bu sadece.. buram buram bencillik kokan..

Arkadaş kalıp kalmamanın kıstası nedir diye soruyorum. Onun ardından, yaşanan ilişkiden sonra ne olursa olsun kötü şey söylememek, saygı duymak.. Dost olamazsn, arkadaş gibi dertleşemez belki ama o insanda bu dünyadaki milyonlarca insandan bize özel gelmiş olan biri. Ona karşı sevginin bitmesi hakir görmeye sebep değil.. Tabii ki her ilişkinin ayrılma sebebi ayrıdır ama ben ihanetten söz etmiyorum, dürüstlükten bahsediyorum. Güzel şeyler yaşandı, birlikte gülündü ağlandı, dertler paylaşıldı, güzel bir ilişkiye ne anılar sığdırılıyorsa işte birlikte yaşanıldı ama ayrıldıktan sonra omzunda ağladığın, kollarında uyuduğun, herşeyden çok güwendiğin o insan nasıl bir anda yabancı olabilir ki.. Tüm iyi şeyleri unutmak ne acı.. Bir zamanlar yaşanmış bir aşk için bir merhaba çok değil, olmamalı. Ama arkadaşlık, dostluk ayrı şey.. Arkadaş kalınamaz, hele de bir tarafın içinde hala bir şeyler var ise..