mazi kalbimde bir yaradır

Onu çok özlüyrm.. özellikle gittiğini öğrendiğimden beri çok alakasız anlarda çok alakasız anılar canlanıyor beynimde.. Sanki bianda flash çakması gibi bi fotoğraf beliriyor kafamda.. hele geceleri.. onlarla cebelleşmemek için aklıma gelen herşeyi yapıyrm.. yazmayı bile bıraktım.. daha doğrusu yazamıyrm bile.. bloğu açma düşüncesi bile yüreğimi daraltıyor.. btn geçmişim, herşeyim orada.. onun üzerine yenilerini yazamıyrm.. yazmak istemiyrm.. sanki yazsam tamamen kaybedicem onları.. korkuyrm.. şimdi bile geçmiş anların fotoğrafları slayt gösterisi gibi geçiyor gözümün önünden.. we bu gece ençok da, hatta neredeyse, tamamıyla halı yıkadığımız gün, o pazar gelio gözümün önüne.. banyoda, koridorda, odada ewin her köşesinde.. bakışı, tutuşu, sarışı, öpüşü.. o teni, sıcaklığı, kokusu.. herşeyiyle ama bu kez onsuz tekrar yaşıyrm.. başa sarıp tekrar tekrar.. yine tir tir titriyrm ama bukez yokluğundan, acımdan.. kimseye anlatamam, kimseyle bukadarını paylaşamam.. kendi kendime, herkesten bihaber eriyip gidiyrm resmen.. o hazzın, tutkunun, heyecanın, sewginin yokluğunun krizi ele geçirmiş beni.. biriyle konuşmayı istiyrm.. btn bunları herşeyiyle anlatmayı.. her detayını.. hissettiğim her duyguyu.. ama anlatmayı istediğim birini bulsam bile, anlatınca daha mı ii hissedicem.. iileşebilecekmym.. yoksa ne boklar yediğimi öğrendiler die daha mı boktan hissedicem.. bi yolu olsaydı, kaçıp gitseydim.. uzaklaşabilseydim bu benden.. tattığım hiçbişeyi hatırlamasaydım.. bilmediğimde, eksikliğini böylesine hissetmiyordum.. sdc bişeylerin eksik olduğunun farkındaydım.. şimdi yokluk krizindeyim sanki.. ne olurdu beni öptüğünde heyecandan öyle deli gibi atan yüreğim duruwerseydi.. kalsaydım bi ömür o kollarda, o heyecanla, o ürperti, mutluluk, sewgiyle..