ergenliğe girişte hani böyle herşeyi yıkmak, btn öğretilenlerin tersini yapmak, aileyi ezip geçmek ws. warya.. ilk defa mücadele ediyrm bu duygularla..

desidero mu beni böyle yaptı yoksa ztn potansiyel wardı da beni açınca o da mı taştı içimden bilmiyrm.. ailemin yüzünden mi.. bıktım artık ondan, bundan, şundan.. annemin şu mükemmellik takıntısından bıktım.. en iyiyi beklemekten bıktım.. en iinin artık olduğundan bile şüpheliyim.. neyi beklediğimi bile bilmiyrm artık.. hayatımda herşeyin kusursuz olmasını istemiyrm ya.. yanlış yapmak istiyrm.. yapamadıklarım için ağlayıp durmaktan, pişman olmaktan sıkıldım.. hayatı sdc izlemekten sıkıldım..
nooluo bana, anlamıyrm.. kendimden kaçıyrm sanki.. nezmndır yazıp, içimi dökmek istiodum ama kendimle yüzleşmekten kaçıodum sanki.. hala da kaçıyrm galiba..
bıktım ya bukdr derin takılmaktan.. herşeyi eşeleyip kurcalamaktan.. böyle bunalım takılmaktan.. nefes alamıyrm artık.. bukdr kusursuz olmaya çalıştıkça daha çok hata yapıyrm aslında..
ben artık büyümek istiyrm.. yoksa geç kalacakmışım gibi hissediyrm.. ben hayata tutunma çabasındayken çocukluktan direk yaşlılığa geçecekmişim gibi gelio..
kendimi ailemin kuklası gibi hissediyrm.. en ii yeri okumalıyım, en doğru tercihi yapmalıyım, en tahsillisini seçmeliyim, en yakışıklısını, en efendisini, en en en.. en ii iş bnm olmalı, en çok maaş bnm olmalı.. bunları bende istiyrm ama artık beklemek istemiyrm.. bekleyince o en karşıma mı gelecek..
Herşeyin mükemmelini beklemek istemiyrm.. zamanında herşeyi yaşamak istiyrm sadece.. bütün "en"ler, çıkıp gidin hayallerimdennnn!!!