Pazartesi, Haziran 26

diploma töreni..

Bgn edinin mezuniyeti wardı.. Bizdn bitek ben wardım..ya okdr duygulandım ki..mastera dwm edecek o aslında.. öğrenciliği felan bitmiş değil ama yine de ne bileyim..büyüdüğümüz gerçeği kafama fena dank etti sanırım yine.. 2sene snr onun yerine ben orada bulunacam.. uzun bir süre gibi gelio ama 3 senedir bu okuldaymışım hesaplarsam ama onu bide bana sor.. tüm sewdiklerim beni izlio olacak.. diplomamı elime werecekler we bnm öğrencilik hayatım o an orda bitmiş olacak.. kabul etmesi nekdr zor ya..

kendimi edinin yerine koyduğumda izleyenler arasında ailemi gördüm ilk.. annemi başta, snr babamı abimi, teyzem belki zorla gelmiştir, deniz ablam tabi birde,yengemle kuzen belki, dayımda gelse keşke.. snr dostlarım tabiki de.. dandanım, kedim, edi'm, belki flamenko da..onları öyle toplu halde görmek.. hayal edince okdr tuhaf oldum ki.. ama bişey düşündüm ki ozmn mezuniyetimin tadı değişti resmen.. tırsağın bir yerde, hepsinden uzakta, tek başına belki de beni izlediğini gördüğümü hayal edince bi an önce ne olacaksa olmasını we törenin bitmesini, ailemin dostlarımın yanına gittikten snr bian önce kendimi sewdiğimin yanına atmayı düşündüm de.. öyle bir mutluluktu ki..Allahm ya, yaşadığım anlarımı onla paylaştığımı hayal ettiğimde nekdr değişio bianda herşey.. onu bzmkilerle tanıştırdığımı düşününce, dandanımla kedimle.. abimle snr, annemle babamla.. annem hatırlar onu ama.. snr deniz ablamla tabi.. diş hekimliğinden bi ark die ama o bilir tırsağın olduğunu.. hayali bile nasıl gururlandırıo keşke anlatabilsem.. okdr gurur duyarım ki yanımda onun olmasından.. herkesin gözdesi olacağından, herkesin arkasından nekdr efendi bi çocuk, pırlanta gibi maşallah diyeceğinden bir an bile şüphem yok çünkü..

bzmkilerden ayrıldıktn snr kedim, dandanm, edi'm, ben we de tırsağm bir yerde otururduk belki..fotoğraf çekerdik bol bol hepimiz.. bitane de sadece benim we sewdiğimin.. yazdıkça düşünüyrm da o günün stresini yanımda sadece o olursa mutlulukla coşkuyla atlatabilirim.. ya okdr gerçekçi gelioki buraya yazdıklarım sanki elimi uzatsam hepsine sahip olabileceğim.. sanki dün yaşamışım hepsini de bgn olanları anlatıo gibi hissediyrm.. bakışı, duruşu, konuşması bile gözümün önüne gelio yazdıkça.. çektiğimiz fotolar derken sana, sanki hepsi önümde de bakarak yazıyrm.. o an hepimizin duruşu bile gözümde canlanıo.. önde ben hem mutluluktan ağzım kulaklarımda hemde yanımda tırsağm war die heyecandan ölckmişim gibi utangaç bi haldeyim.. sağ tarafımda, yanıbaşımda tırsak.. kolu koluma değiyor, hissediyrm, içim ürperio.. onda da yabancı ortamın yarattığı bi gerginlik war brz.. bnm burda ne işim war dercesine bi şaşkınlık üstünde.. dandanm koluma sarılmış, herzmnki şebekliklerinden birini yaparken çıkmış.. içimizde en içten, rahat dawranan o görünüo.. kedimn kafası çıkmış arkadan, benle dandanın arasında.. mutluluğumu gerçekten paylaştığını gözlerinin ışıltısından, gülümseyişindeki içtenliğinden, brz da zıpırlığından rahatlıkla görebildiğim kedim.. edi de en solda, dandanın yanında.. onun koluna girmiş, herzmnki gülüşüyle poz wermiş.. okdr net gözümün önünde ki..

çıkışta oturduğumuz yerde sohbet ortamımızda bukdr net zihnimde beliriyo.. çankaya, atakule taraflarında biryere gitmişiz, cafe tarzı.. ben de brz daha rahatm, kendim gibi dawranıyrm.. o da ortama ısınmış, eskisinden daha rahat görünüo.. benle dandanm yanyanayız, kedim yan tarafımda masanın baş kısmında, tırsağm karşımda, edi de onun yanında.. kimbilir belki kedimin de yanında muratı wardır.. sohbetler, kahkahalar.. şimdi yazınca şapşal tırsağmn o cıvıl cıvıl gülüşünü duyar gibi oluyrm.. bisüre snr bireysel sohbetler başlıo.. muratla kedim bi alemde, dandanla edi didişio yine, bizde tırsakla konuşmaya çalışıyrz.. o gül yüzüne bakmaya çalışıyrm, ışıl ışıl gözlerine takılıyrm.. o tatlı gülüşünü izlemeye doyamıyrm.. sesini duyunca canımdan can kopuo sanki.. istiyrm ki hiç susmasın, hep o konuşsun ki bende kana kana içeyim onun o sesini, güzelliğini, efendiliğini..

gün sonunda sewdiğim arabasıyla bırakıyr hepimizi..hoş, kedimi murata kaptırdım.. onlardan ayrıldık cafede.. birlikte uğrayacakları yerler warmış.. başbaşa kalmak istediler belli.. olsun, nasısa bikaç güne görürüm yine.. akşamı da msjlaşırız biz doya doya.. önce dandanımı oteline bırakıyrz.. ediyi de şutladk.. onla zaten akşama msndeyiz yine.. günün kritiğini yaparız.. ama ya tırsağm.. ondan nasıl ayrılacam ki.. hastaneye gidip de gördüğümde, ona nekdr değer werdiğimi, bir gün de olsa bu mutluluğumu birlikte paylaşmayı gerçekten çok istediğimi, gelirse gerçekten çok mutlu olacağımı söylemiştim.. gelmek istemeseniz de anlarım ama kabul ederseniz beni gerçekten çok mutlu edersiniz demiştim.. hiçbişey söylememişti.. ne hayır, ne de ewet.. yine geçen seferlerdeki gibi gerildi, suratını astı, yüzünü benden çewirdi.. belki "ne münasebet, sende neyim oluyosun ki benden böyle bişey istiyorsun.. sen kimsin ki senin mezuniyetine gelicem ben.." demek istedi ama onu da yapmadı.. iiki de yapmadı.. sadece susup bekledi.. ama ben sessizlikten korkarım çok.. utandım, panikledim.. arkamı dönüp bakmadan son hızımla koşup kaçasım geldi ama bukdrını yaptıktan snr kaçmak anlamsız olacaktı.. bende kalan son gücümü toplayıp o an yapmam gereken en mantıklı şeyi yaptım.. o an yazacak gücümün olmayacağını tahmin ettiğimden daha önceden hazırladığım, üstünde tören tarihi, yeri, saati we iht olursa die altında da tel nomu yazdığım kağıdı werdim ona.. uzatsam elimden almayacaktı muhtemelen.. cwp dahi wermezken kağıdımı alacaktı sanki elimden.. o yüznden bende almasını beklemeden usulca önlüğünün cebine koydum.."eğer fikriniz değişirse die.."deyip usulca ayrıldım yanından.. ses çıkmadı hiç, aramadı da.. ama gelmişti.. bir günlüğüne dahi olsa kabul etmişti..

peki ya şimdi.. bu arabadan inince ne olacaktı.. eskisi gibi tekrar hiç bişey olmamış gibi sadece hekimim mi.. yoksa artık o bile mi olmayacaktı.. sanırım o da bunu düşünüodu ki ne ben arabadan inebiliodum ne de o başını kaldırıp da bi kelime ediodu.. teşekkür ederim geldiğin için dedim.. rüya gibi bir gün geçirdim.. kaçamak bi şekilde yüzüme bakıp bnm içinde öyle, bende dawetin için teşekkür ederim dedi.."yoruldun buraya kdr, kendine çok ii bak, ii akşamlar" dedim we inmek için dawranndım ki o da sende ii bak dedi sadece.. sewgide gurur yoktur.. hele de bnm ona olan sewgimde.. amacım ondan ilk adımı beklemek değil, sadece kız olarak ne desem yanlış kaçar die endişem.. ama öyle bi andı ki şuan insem birdaha da arkamı dönüp yüzüne bakamam onun.. ne arkadaşım olarak, ne de doktorum olarak.. üstelik bukdr mükemmel bir günden snr bunu yapmaya cesaret edemedim o yüzden döndüm we dedim ki "beni yanlış anlama ama söylemek istediğim bikaç şey war.."..kafayı kaldırıp yüzüme baktı.. "sadece bgnlük bana, arkadaşım olma şansını wermeni istemiştim, anlaşmamız böyleydi biliyrm ama ben senin arkadaşlığından gerçekten çok keyif aldım..olurda bigün bi arkadaşa iht duyarsan we etrafından birileri olsun weya olmasın numaram sende nasılsa, istediğin zmn arayabilirsin.. sesini duymaktan hezmn mutlu olurum.. paylaşmak istediğin bişey olursa ben herzmn paylaşmaya hazırım, bilmeni istedim sadece. .istersen tabi.. sadece istersen.. herşey için tekrar teşekkür ederim.."dedim.. nasıl yaptım bilmiyrm ama söyledim..dikkatle dinledi.. sonunda tek kelime etmedi.. sadece gözlerimin içine baktı o tatlı gülümsemesiyle..ne düşündüğünü bilmeyi okdr isterdim ki ama o konuşmanın ardından başka da bişey diyemezdim.. yanağına ufacık bir buse kondurup kaçtm.. bu defa indim arabadan.. apartmanın girişine doğru ilerledim.. bi ara dönüp baktım gidip gitmediğine.. bıraktığım gibiydi.. bisüre daha öyle kaldı.. bekledim bende.. ne ara arabanın hareket ettiğini gördüm.. yawaşça uzaklaşıp gitti.. sessiz sedasız.. kafamda birsürü soru işareti bırakarak..arkasından bakakaldım bir süre boşluğuna.. brz toparlandıktn snr da bir rüyamı daha arkamda bırakıp ewe gittim..

p.s. written in "METU 2.Dormitory Lab"